Açıktı, ardına dek
İki gözlü küçün evin
Kapıları.
İçinde iki küçük kilim
Ve bir iskemle
Nasılsa,bulunmuş bir ayna,
Asılıydı duvarda.
Yalnızlığını haykırıyordu
Yerdeki iki üçük minder
Bekliyordu, yorgun dönecek
Sahiplerini.
Yerde küçük örtüde,durmaktaydı
Kuru bir parça ekmek ve zeytin taneleri.
Belli ki yemişti birazını
Dış avluda oturan
İki küçük çocuk.
Çıplak ve çamurlu ayakları
İnsan olarak terkedilmişliğini anlatıyordu.
Bekliyorlardı dönmesini
Gündelikçi ana-babalarını ve ellerinde
Ertesi günkü nafakalarını.
Dönmeliydi ana-babaları
Belli ki umut çiçekleriydi
Bu çocuklar,onların
Tükenmemişti daha umutları
Varettiklerine göre bu çocukları.
Ve tek sorun sağlamaktı yarını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder