Salınıyorken gün ağır ağır
Akşamın serinliğine,
El ayak çekilirdi, oralardan.
Karanlıklar çökerdi, usulca
Gönüllerle birlikte, oraya.
Huzur bir nimetti sanki
Yenilen aşlarla birlik.
Umutlar daha bir tazelenirdi
Karanlıkta bile, nasılsa.
Oralar bir çiçek bahçesiydi
Hiç bir zaman ıssız kalmayan
Sevdalar ise bir türkü,
Yıldızlarla yakılan.
İşte öyle bir şey olurdu
Oralarda akşam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder